Było jeszcze ciemno, gdy o 4.50 wsiadłyśmy na rowery, by ruszyć do Kołobrzegu. Trzeba było zdążyć na katamaran odpływający na Bornholm. Już na początku okazało się, że mam źle założony uchwyt na bidon - mąż spiął mi linkę od hamulca i ten się zablokował. Kilka minut zajęło nam przepięcie uchwytu. Potem już bez kłopotu, natomiast z dużą prędkością dojechałyśmy do Kołobrzegu.

Kolejne godziny spędziłyśmy płynąc na wymarzoną wycieczkę po Bornholmie.
{ierwszego dnia przejechałyśmy trasę od Nexo przez Sveneke, Gudhjem, Allinge do Hmmershus. Nocowałyśmy powyżej miejscowości Vang na campingu Lyngholt.
Na północy wzniesienia tereny były naprawdę konkretne, a podjazdy strome- prawdziwy rowerowy raj!











A dla wytrwałych -wszystkie zdjęcia
Bornholmskie opowieści znajdziecie na blogu: kobiece rozmówki

Gdy zobaczyłamprognozy na dziś, wiedziałam, że pomysł z umawianiem się na kawę 44 km od domu nie był najlepszy. Ale powiedziało się A... No to ruszyłam, najpierw dostałam bocznym wiatrem tak, że ledwo utrzymałam rower na mokrym asfalcie. Potem na szczęście było już lepiej, bo osłonięta od wiatru śćieżka rowerowa pozwalała jechąc w miarę bezpiecznie. Po drodze odebrałam jeszcze z paczkomatu w Kołobrzegu przewodnik po 7 nowych cudach Polski z 2012 roku. Do Sianożętów jechało się super, wiatr wiał w plecy, morze było wzburzone, piękne.
Znajomą spotkałam, kawę wypiłam, pogaduszyłam i ruszyłąm w drogę powrotną. Już na początku załapałam się na koło dwóch rosłych bikerów, któzy doweiźli mnie aż do Kołobrzegu. Potem teżnie było źle. W Grzybowie próbowałm utrzymać koło za kolarzem na szosówce i... nawet do Dźwirzyna jechałam zaraz za nim. Zgubił mnie przed Rogowem, gdy na otwartejp rzestrzeni dostałam silnym podmuchem wiatru.
No i mimo silnego wiatru jechało się całkiem nieźłe, tylko ubrania mam mokre i brudne od błota spod swojego koła.

Wstałam o świcie. Nawet nie o brzasku:) 5.10 byłam już w trasie, bo założyłam sobie, że wschó słońca powitam nad Bałtykiem. Prawie mi się udało, bo słońce siedziało za chmurą i o 5.29, gdy teoretycznie był wschód (a ja dopiero mijałam Trzebusz) nie wylazło.
A nad Bałtykiem pięnie zza chmury sie wychyliło z zapowiedzia kolejnego cudnego dnia. No może z tą cudnością trochę przesadziłam, bo o ile do Gąsek, dokad dotarłam było całkiem nieźle, o tyle z powrotem wiało prosto w twarz- jedyne 58 km.
Zdecydowałam się na trasę nadmorską zakładając, że o 6 rano będzie pusta i było to prawidłowe założenie. Niestety, nigdzie nie udało mi się wypić kawy i musiałam z tą przyjemnością poczekać do godz. 10.00, gdy już wracałam. Niewiele brakowało, a zamiast kawy i ciastka w jakieś kafejce zadowoliłabym się kawą na stacji benzynowej i tylko zmiana planów, związana z paskudnym wiatrem (zjechałam z krajowej, bo mi rower dęba stawał!)Trochę zdegustowana wiatrem wróciłam w Ustroniu Morskim na szlak nadmorski . W Ustroniu tez zjadłam pyszny serniczek i wypiłam kawę w kawiarni Ambrozja- był to pierwszy otwarty lokal na jaki trafiłam tego dnia.
Potem posiedziałam chwilę na plaży, żeby mi przepocona kurtka przeschła. Szybko się jednak zebrałam, bo po pierwsze nie lubię tłumów, a plaża, mimo wczesnej pory, przejmującego wiatru i chłodu, była już pełna. A po drugie, wiatr targał mi włosy;)
Tym razem musiałam już uważać na pieszych, rolkarzy, gokardy i rzesz niedzielnych rowerzystów. Jechało się znacznie mniej przyjemnie.
Parę rzeczy jednak mile mnie zaskoczyło. Ścieżka rowerowa pasem nadmorskim została przedłużona do samego Ustronia Morskiego ( dwa lata temu przejeżdżało się przez lotnisko w Bagiczu), piesi zaś rzadziej wchodzą na trasy dla rowerów i szybko z tych tras schodzą.
Chyba powinnam wrócić do tego kierunku wycieczek, a nie tylko Dziwnówek i Dziwnówek:)


Zauroczyły mnie chmury poniżej słońca...


Wschód słońca jest darem, tylko od nas zależy, jak go wykorzystamy...


W kołobrzeskim porcie


Bagna za KOłobrzegiem- tu jadłam śniadanie, ale najpierw posprzątałam walające się wokół śmieci (nie lubię jeść w brudzie)


Latarnia morska w Gąskach ma się dobrze, ale była jeszcze zamknięta.


Na Bałtyku sztorm...

Zaplanowaliśmy sobie wycieczkę do lasu na jagody i borówki , leżenie na plaży oraz oglądanie ciężarówek w Rogowie.
Ślubny na nowym rowerze ( męska odmiana cross trans pacific) ruszył przed siebie a ja za nim. Zasapałam się goniąc go za Nowielicami. Na szczęście łaskawie odwrócił sie i ... zauważył, ze odstaję. Udało mi się go dojechać i wysapać, że mieliśmy na wycieczkę jechać, a nie jakieś wyścigi urządzać. Zwolnił nieco i już "spacerowo" dotarliśmy do Mrzeżyna. Jak nam się udała wycieczka? O tym tu: rozmówki kobiece, żeby się nie powtarzać.
No i kilka zdjęć:

Ta... urlop się skończył i trzeba codziennie do pracy jechać... Raz w słońcu, raz w burzy. Różnie. A po pracy działka czeka- fasolka, pomidory, ogórki (czasami się zastanawiam, po co mi tyle warzyw, ale tyko do chwili, gdy zaczynam chrupać taki świeżo zerwany ogórek albo pomidorek).
A co jeszcze porabiam? rozmówki kobiece

Po pracy znów pognałam nad Bałtyk, o jakże śmiesznie pedałuje się po naszych naleśniczkach, gdy miało się przez miesiąc góry i góry!
Wybrałam jedną z moich ulubionych tras, trudno, że powrót trochę zatłoczony...
Trzebiatów- Cerkwica- Karcie-Rewal-Niechorze-Konarzewo-Trzebiatów

Po 18.00 wreszcie wyrwałam się z pracy. Było przyjemnie chłodno, bo wcześniej przeszła nad Bałtykiem burza. A że bardzo już się za morzem stęskniłam, pognałam do Mrzeżyna. Po drodze jeszcze teściów w Nowielicach odwiedziłam- też się stęskniłam.
W Mrzeżynie tłok, jak to na Wybrzeżu w sezonie.

Na chodniku pan ze starego patefonu odtwarzał winylową płytę... Walc z "Nocy i dni". I takt na trzy, i melodia towarzyszyły mi aż do domu.
A Bałtyk wyglądał tak:


"Czerwony Szkwał" wypływał na ostatni tego dnia rejs- rejs o zachodzie słońca...

Rowerek na trasie
To z tej wycieczki


Nowa Kamienica

Niesamowity most w Starej Kamienicy

Stara Kamienica- ruiny zamku

Stara Kamienica- kościół

Zamek w Barcinku


Zapora


Siedlęcin

Druga zapora

Maciejowiec
Opis tej wycieczki tu:
Do Starej Kamiemienicy i Siedlęcina

Było gorąco... a relacja na rozmówkach kobiecych

W sobotę zaplanowany miałyśmy udział w maratonie Liczyrzepa, więc należało w piątek na maraton dojechać. O 13.06 byłam umówiona z Gui na dworcu w Jeleniej Górze, więc o 11.15 pożegnałam cudne moje widoki:

pomachałam sąsiadom na do widzenia, wsiadłam na rower i pojechałam. Trasa jak zwykle przez Starą Kamienicę, Rybnicę. Idealnie zgrałyśmy się w czasie. Zdążyłam wjechać na dworzec, gdy zapowiadali pociąg z Wrocławia. Na jeleniogórskim rynku zjadłyśmy obiad i spokojnie bez szarżowania pojechałyśmy do Karpacza. Po drodze zatrzymując się w sklepie dla uzupełnienia zapasów wody i witaminek.
Noclegi miałyśmy bardzo wysoko: