Pierwsza w tym roku wyprawa rowerowa w górach. Oczywiście nazwanie tej 15 km trasy wyprawą w górach jest dużym nadużyciem, ale dla nas, przyzwyczajonych do terenów morenowych, kilkudziesięciometrowe przewyższenia są nie lada wyzwaniem. Trasa [prowadzi cały czas asfaltem i jest stosunkowo łatwa. Pomijając podjazd pod nasz domek letniskowy, gdzie obie z Guitarową musiałyśmy zejść z rowerów. Na trasie miałyśmy przygodę- córka zgubiła pedał. Na szczęście szybko udało się naprawić usterkę- w pobliżu mieszkali znajomi.

zdjęcie nei chciało wejść, więc trzeba tak
Słonko cudne, upał niemiłosierny. Wymarzona pogoda na wycieczkę rowerową;) Wyjechałyśmy z córką zaraz po głosowaniu, czyli ok. 9.00. Nad morze jechałyśmy naszą ulubioną trasą przez Roby, ale za Robami skręciłysmy do Rogowa, a nie jak zazwyczaj do Mrzeżyna. Droga piaszczysta, chwilami jechało się zygzakiem, ale jakoś sie udało. Potem pseudo ścieżką rowerową do Rogowa. Pseudo- bo w drodze powrotnej miałam scysję z właścicielem 4 kółek, który zaparkował centralnie na ścieżce i jeszcze sie wykłócał, że to nie ścieżka, a kilometr dalej stoi wielgaśny znak drogowy, który o tym informuje. Niektórym to powinni kodeks drogowy wbijać do głów młotkiem.
Na szczęście to był jedyny nieprzyjemny incydent na trasie.

Woda w morzu lodowata- tylko dla morsów, więc ochlapałysmy się jedynie, a potem leżały plackiem. Powrót w upale o 13.30. Guitarowa troszkę pojęczała, ale dojechałysmy do domu szczęśliwie.
[img]http://images.photo.bikestats.eu/zdjecie,600,114343,guitarowa-i-jej-rower.jpg"/>[/img]

Ostatnie dni spędziłam raczej na domowych obowiązkach niz wycieczkach rowerowych, niemniej jednak troche popedałowałam, gdyż w letnim Trzebiatowie rower jest najlepszym środkiem lokomocji. Niestraszne mu korki. Jeździłam więc na działkę, do teściowej do Nowielic, do koleżanki na drugi koniec miasta, no i do sklepu na zakupy. Nazbierało się tego, nawet nie wiem kiedy.
Od przyszłego tygodnia będę zdobywa Góry Izerskie. Zobaczymy po górkach.

Miałam parę spraw "na mieście" a w sezonie jazda samochodem po Trzebiatowie jest niemożliwa z powodu korków, więc pozostaje rower. Potem, ze pogoda piękna pojechała do Nowielic, dalej działeczka i powrót parkiem do domciu.

Pogoda sprzyjała dziś rowerowym wycieczkom- słonecznie, ale nie duszno, lekki wiatr od morza. Wybrałyśmy się więc z córką do Mrzeżyna, sprawdzić, czy są już jagody i pomoczyć nogi w morzu. Jagód jeszcze brak, za to tną wściekłe komary. Woda w Bałtyku cieplutka, ale coś w niej pływa.
Zdecydowałyśmy się na główną drogę, bo krótsza, ale asfalt na niej paskudny, popękany a do tego brakuje pobocza. Zastanawiam się, czy kiedykolwiek doczekam ścieżki rowerowej z Trzebiatowa do Mrzeżyna- aż się prosi.

Wycieczkę planowałyśmy z córką od kilku dni. Dziś się udało. Wyjechałyśmy z Trzebiatowa drogą na Kamień. W Chomętowie skręciłyśmy do Węgorzyna. Polna droga była zupełnie rozjeżdżona przez traktory.W efekcie wyjechałyśmy nieźle ubłocone.Dalej już asfaltem dojechałyśmy do Otoku. Droga wiedzie wśród pół, jest mało uczęszczana. Uczucie wolności, jakie towarzyszyło mi w czasie jazdy na pewno długo zapamiętam.

W Otoku zwiedziłyśmy ruiny neogotyckiego pałacu. Dalej do Prusinowa i Gryfic. W Gryficach naszym celem był ogród japoński, który kilka lat temu został wybudowany na bulwarach nad Regą. Przyjemne miejsce.

Droga powrotna nie była już ani przyjemna, ani malownicza- po południu na drodze łączącej Gryfice z Trzebiatowem panował duży ruch, jazdę utrudniał też nieprzyjemny wiatr.

Piękna pogoda, więc znów do pracy po południu rowerkiem. Trochę wiało, ale nie był to żaden silny wiatr. Przy okazji potwierdziło się, że do Gryfic jedzie się szybciej niż z powrotem- winę ponoszą niewielkie pagórki, które trzeba pokonać jadąc do Trzebiatowa. Zwłaszcza podjazd do Górzycy daje trochę popalić ( teraz wiem, dlaczego ktoś nazwał tę wieś Górzycą).

Spacerowo, bo pogoda dziś niepewna objechałam sobie miasto, niby nieduże a zebrało się 12 km ( razem z Nowielicami). No i w końcu udało mi się nastawić licznik, żeby liczył czas wycieczki.

Pogoda pokrzyżowała mi dziś plany i zamiast wycieczki do Gryfic i Otoku mam siedzenie w domu. Wiatr jest tak silny, że zwiałoby mnie z drogi- próbowałam- pojechałam na działkę i ledwo wróciłam.
Nadal jednak twardo jeżdżę rowerem do pracy i wszędzie, gdzie się da (czyli np. na działkę). Niestety wczoraj w ramach delegacji do Koszalina trzeba było wsiąść w samochód.

Jak zwykle od kilku tygodni do pracy na rowerku, po południu z córka do Biedronki, ale przez Chełm Gryficki. Fajna przejażdżka po terenach poligonowych.