Jak zwykle w te i we wte...

Wyrwać się w tygodniu na rower... Bezcenne...
rozmówki kobiece przy herbacie - tu jak zwykle opis nie tylko trasy, ale przede wszystkim emocji...

Obiecałam, że pojadę do Kołobrzegu, to pojechałam. Więcej na blogu .

 

Gui wyszła za mąż. A ja musiałam pojechać nad Bałtyk. Tak mam. Jak dzieje się w moim życiu coś ważnego, jadę nad morze. Siadam na piasku i mam czas na refleksję. 
Jechało się najpierw cudownie z wiatrem w plecy (średnia 27 km/h) potem... no właśnie z wiatrem bocznym i pod wiatr. 
Ale jest juz wiosennie (choć mroźne porywy dały mi się we znaki). Nad morzem wyszło słońce i wystarczyło usiąść u stóp wydmy, by nie czuć chłodu. Posiedziałam, popatrzyłam w dal. Wróciłam W Niechorzu jeszcze cicho i pusto.

Tam i z powrotem po mieście przez pięć dni w tygodniu.

Kółko od ronda w Trzebiatowie do ronda w Cerkwicy. Może mało ambitnie, ale tak miało być i już.

Byłam, znajomych odwiedziłam... Ba... nawet na Rowerowy Dzień Kobiet wpadłam na momencik. Rembrandta w Muzeum Narodowym obejrzałam. I panoramę miasta z Caffe 22 też. A na koniec jeszcze duże zakupy w Decathlonie.

W te i we w te... A słońce wstaje coraz wcześniej...

Po porannej mgle nie pozostał nawet ślad, należało więc wsiąść na rower i jechać nad morze. No to wsiadłam. Pierwszy raz w tym roku na czarnotkę. Słońce wyszło, ale wzmógł się wiatr. I z takim wmordęwindem jechałam pierwsze 17 km. Prędkość była nieciekawa, ale kwitnące na poboczu przebiśniegi i podbiał wynagradzał trudy. W Skrobotowie zadzwoniła Slowianka i gdy kończyłam rozmowę nadjechała zaprzyjaźniona grupa Gryflandu. Pomachaliśmy sobie i chłopaki pojechali. Ja po chwili tez pojechałam. Wiało nadal w twarz, a ja trochę żałowałam, że akurat musiałam stać, gdy minęli mnie kumple. Może parę minut osłoniliby mnie od wiatru, dali koło? 
Jakbym się mocno postarała, przez chwilę bym się utrzymała. 
Wjechałam na góreczkę za Skorbotowem i... okazało się, ze chłopaki na mnie czekają! Marek nawet zawrócił, by mnie do grupy podciągnąć. Następne 20 km było dla mnie świetnym treningiem. Jechałam trochę ponad swoje możliwości, tak, by nie opóźniać za bardzo grupy. Widać jednak było, że Kolegom nie spieszyło się i z radością dotrzymali mi towarzystwa aż do Trzebiatowa. Tak więc nie dojechałam do Bałtyku, miałam za to pierwszy mocny trening w tym roku.

Praca w te i we wte :)