Początkowo miałyśmy jechać we trzy, sprawdzić, jak oznakowana jest rasa maratonu w Niechorzu. Jednak przed południem okazało się, że jedziemy w ... pięcioro. Na wycieczkę wyruszyłyła Gui, Słowianka z Kryształkiem, Ślubny i ja.
Ślubny od początku narzuvcił takie tempo, że nawet Gui nie narzekała, że się wleczemy. Po 10 km mieliśmy średnią ponad 26 km/h (oczywiście z wiatrem).
Na rondzie w Gryficach sprawdziłyśmy, ze strzałki w kolorze zółtym są dobrze widoczne i zgodnie z nimi pojechaliśmy do Gryfic. Od Cerkwicy prowadziła Słowianka, a jej tempo niewiele rózniło się od początkowego. Przez Gryfice ja przeprowadziłam towarzystwo, żeby dziewczyny wiedziały jak przejechać w sobotę miasto, gdyby chciały mnie zgubić ( Gui jedzie oddzielnie, więc o nią przede wszystkim chodziło)

W Gryficach obowiązkowy postój na rynku i lody w Czekoladowej Lokomotywie. Powrót dłuższa trasą, na którą wszyscy się zgodzili. Przez Brojce, Bielikowo Żukowo, Gąbin jechaliśmy już wolnie z dwóch powodów: wiatr wiał w twarz, a poza tym ta trasa ma kilka podjazdów.

Początkow znów prowadził Ślubny, ale silny wiatr ndał mu się we znaki i trzeba go było zmienić.

Do domu dowiozła nas Gui.