Spojrzałam przez okno- słońce, sprawdziłam temperaturę za oknem - 5 stopni powyżej zera -i stwierdziłam, że... gotowanie i sprzątanie mogą poczekać. Wsiadłam na rower z zamiarem zrobienia przedświatecznej ciekawej wycieczki, oczywiście nad Bałtyk. Pierwsze 15 kilometrów było upojne, jechało się wprost idealnie, powinna mi się więc zapalić czerwona lampka, ale się nie zapaliła. Za to rozbłysła oślepiającą bielą, gdy po 15 km skręciłam... i dostałam wiatrem w twarz, co ja piszę, wiatrem, to był lodowaty, paskudny wschodni wicher. Uświadomiłam sobie wówczas, że czeka mnie conajmniej 15 km pod ten wiatr. Szybko zrewidowałam swoje plany i najkrótszą sensowną drogą wróciłam do domu (ostatnie kilometry na szczęście z wiatrem z boku, bo zdążył zmienić kierunek na południowy). Zmarzłam przy tym na sopelek.
Brrr... W Konarzewie zaspy po pługu sięgaja 1,5 m, w Pogorzelicy na drodze leży warstwa błotno - śniegowa. Na reszcie trasy asfalt suchy (prawie).
A nad Bałtykiem tak: